Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
бой — I [باي] т. сарватманд, давлатманд, молдор, ғанӣ, доро; ғайримӯҳтоҷ, таъмин; забони бой забони захираи луғавиаш зиёд ва сохти грамматикиаш мукаммал; бой шудан (гардидан) давлати фаровон ёфтан, соҳиби пулу моли зиёд шудан, сарватманд гардидан; аз… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бӯ — (бӯй) [بو // بوي] бухори нонамоёне, ки аз чиз ва моддаҳои гуногун ҷудо шуда, дар ҳаво паҳн мегардад ва ба воситаи бинӣ қувваи шомма ҳис мешавад, роиҳа: бӯи бад, бӯи гул, бӯи тунд, бӯи ғализ; бӯй гирифтан бадбӯй шудан, бӯи бад пайдо кардан (дар… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
газондан — [گزاندن] шакли бавоситаи газидан 1. чизеро ба чизе маҳкам кардан, чизеро ба чизе мисли ин ки ба дандон мегазонда бошанд, устувор кардан; маҳкам гузоштан 2. маҷ. ҷо гирондан, ҷо кардан; қапондан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
гарм — [گرم] 1. дорои дамои бештар аз дамои бадани инсон ё дамои муҳити атроф; боҳарорат, ҳароратдор; муқоб. сард, хунук (мас., оби гарм, ҳавои гарм); доғ, тафсон: оши гарм, бӯи хуши нони гарм; дами гарм а) нафаси ҳароратдор; б) маҷ. хӯроки гарми обдор … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
гунҷонидан — [گنجاندن // گنجانيدن] тарзи бавоси таи гунҷидан; ҷойгир кардан, ҷой додан, ҷой гирондан дар ҷое … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ғарқ — [غرق] а 1. ғӯтавар шудан дар об, фурӯ рафтан ба об; зери об монда нобуд шудан; ғарқ кардан дар об ғӯтондан, ба об фурӯ равонда нобуд кардан; ғарқ шудан ба об ғӯтидан, фурӯ рафтан дар об; зери об монда нобуд шудан 2. маҷ. саросар фарогирифта бо… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
даркардан — [درکردن] кит. даровардан, ҷой гирондан, дохил кардан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
маҳтобӣ — I [مهتابي] 1. мансуб ба маҳтоб; аз партави моҳ равшаншуда: шаби маҳтобӣ 2. дар оташбозӣ як навъ мушак аст, ки дар вақти оташ гирондан шӯълаи сафед медиҳад; чароғи маҳтобӣ як навъ чароғ аст, ки равшании бисёр сафед медиҳад 3. сафедранг, сафедчатоб … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
тан — I [تن] 1. бадан, ҷисм (ғайр аз дасту по ва сар) 2. кас, шахс, нафар; тани ба курта бо як пероҳан, бо як курта: тан ба тан (ҷанг ва мубориза) якка ба якка, яке ба муқобили дигаре; тани танҳо якка, ба танҳоӣ; тану ҷон ҷисм ва рӯҳ; маҳрами тан зан;… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
чақмоқзанӣ — [چقماق زني] 1. задани санги чақмоқ бо мақсади оташ гирондан 2. паридани оташаки барқ дар ҳаво … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
